El Alimento de las Moscas (2021)

‘El alimento de las moscas’ bi sortzaileen arteko koloborazio bat sortzearen beharrarekin hasten da, Kabia Teatroko Borja Ruiz eta Teatre de l’Enjòlit konpainiako Arnau Marín. Biak munstro sozialaren kontzeptuari buruz lanean hasten dira: periferian dagoen izaki bat, mundutik urrun dagoena baina horregaitik, hain zuzen, distantzia hori lagun, mundo horrekiko begirada iluna eta, aldi berean, argia gordetzen duena. Ikerketa prosezu honetan Eusebio Calonge dramaturgoa sartzen da, ideia horri forma emanez. Horretarako istorio bat idazten du poema luze baten antza daukana, eta hiltzaile bat daukana protagonista bezela. Borja Ruizen hitzetan: “kontradizioz beteriko pertsonaia krudel honen urratzearen atzean dagoen gizatasun eta hauskortasun guztia agerian jarri nahi izan dugu”.

Birrindutako patu baten pusketak azaltzen dira hemen. Kondenatu batenak dira, telebista-irudi hotzetan kazetarien artean, poliziez inguraturik, esku-burdinak jarrita eta burua jantzi batekin estalita ikusten dugun kondenatu horietako batenak. Une labur batez antzemango dugu, berehala autoan sartu eta epaitegitik zein gaurkotasuneko albistegietatik aterako baitute.

Muin horren bila, “munstroaren” bakardadean sartu gara, haren senaren eta minaren arteko urradura ireki dugu, eszenatokiari haren kontzientziaren dimentsioa eman diogu, publikoa bere iluntasun sakonera begira jarri dugu. Izan ere, zulo beltz horietan argi-distira bat azal daiteke eromenaren alderdi ulertezinean, poetika orok irekitzen duen zauri taupakarian.

Max Sarietan 5 hautagaitza

|Ikuskizun Onena| |Ekoizpen Onena| |Egile Onena – Eusebio Calonge|

|Aktore Onena – Arnau Marín| |Zuzendari Onena – Borja Ruiz|